[norwegia] Norddal latem. Dojazd.

3 sierpnia 2013.
Norddal latem. Dojazd.

Tym razem padło na Norwegię. Na miejscu oczekiwała na nas gościnna Katarzyna, zapewniająca i nocleg i wiele innych atrakcji. Takich okazji się nie przepuszcza. Jedziemy 😉

Oslo wita nas fajewerkami, znaczy burzą, błyskawicami i rzęsistą ulewą.

Szybko w busa i po dwóch godzinach wsiadamy do pociągu. Przesiadka w Donbas i już siedzimy w pociągu do Andalsnes. Po jakimś czasie okazuje się, że jest to pociąg turystyczny. Panoramiczne szyby, głos z głośników opisuje co widzimy. A jest co oglądać. Wokół góry, pokazało się słońce. Na domiar wszystkiego stajemy w co ciekawszych miejscach, by spokojnie wszyscy mogli się napatrzeć, bądź zrobić zdjęcie. Hehe…

Jedziemy cały czas doliną Romsdalen. Przed samym Andalsnes po prawej stronie widać górę Trollryggen ( 1740m ). Niby nie ma 2 tysięcy, ale jak się pomyśli, że jesteśmy blisko fiordu, a więc na wysokości kilkunastu metrów nad poziom morza… Ku dolinie góra opada niemalże pionowych urwiskiem, które jest największym pionowym klifem w Europie.

Ściana robi wrażenie. Pełno tu bardzo wymagających dróg wspinaczkowych. Wspinali się tu też Polacy ( Rutkiewicz, Piotrowski, Kurtyka )

I koniec torów.

Dotarliśmy do fiordu.

Masteczko małe, wita nas bardzo głośnym rockowym festiwalem.

Ale nie dane jest nam słuchanie muzyki, po chwili nadjeżdża Kaśka z bratem i z samochodem 😉 Jedziemy do Norddal.

Po drodze oczywiście obłędnie widokowo. No ale czemu się dziwić. Jedziemy Drogą Trolli (Trollstigen), prowadzącą z południowego krańca Åndalsnes do Geirangerfjord. To ponoć najbardziej widokowa trasa samochodowa.

A to jest największa atrakcja na trasie. Wodospad Stigfossen i wspinaczka jedenastoma serpentynami na przełęcz. W połowie drogi znajduje się kamienny most przerzucony nad wodospadem.

Wysiadamy na górze i idziemy oglądać całą drogę z góry. Zachwyca architektura tego miejsca. Budynki, parking, chodniki, mała architektura. Wszystko zaprojektowane i wykonane gustowne, ze smakiem.